Je verjaardag vieren met ruim 1,5 miljoen mensen; hoe gaaf?!

Na ruim drie weken is het weer tijd voor een ‘blogje’. We hebben een paar dagen geleden Corine en Gerwin op het vliegveld gezet en kunnen terugkijken op twee erg gezellige weken met elkaar. Ik probeer een samenvatting te geven van de toffe tijd met z’n vieren, maar kan helaas niet beloven dat het kort is J. Daarnaast is dit ons laatste blog in Australië…!

26 december waren wij al gearriveerd in Sydney. Eerst natuurlijk een duik genomen in het Olympisch zwembad, we moesten toch beide een keer het Pieter en Inge momentje beleven! Het zwembad was uiteraard erg groot, veel tribunes, meerdere baden alleen vonden we het beide een beetje oud en smoezelig aan doen. Of kwam het door de mega drukte van ‘vrijzwemmers’?!

Daarna ons geïnstalleerd op de camping waar we de komende week zullen verblijven. We zijn nog nooit langer dan drie dagen op dezelfde plek gebleven, dus wel relaxed dat je alles nu gewoon kan laten staan. Met de trein ben je in 35 minuten in hartje Sydney en dat voor nog geen $3! De volgende ochtend vroeg richting vliegveld, we wilden de files voor zijn, maar die waren nergens te bekennen. Rond 11 uur kwamen Gerwin en Corine door de deur en kon ook hun vakantie in het gave Australië beginnen! De bedoeling was om ze deze dag een beetje wakker te houden en een eerste indruk van Sydney te geven. We hadden als verrassing een boottocht gepland langs Harbour Bridge en Opera House dus op slinkse wijze hebben we ze naar de haven weten te leiden. Toen Marijn de opmerking maakte van: ‘zullen we gewoon op deze boot stappen’ hadden we twee verbaasde gezichten, die al snel omsloegen in blije gezichten J Mooi momentje. Genietend van onze cocktail stonden we op het dek van de boot te kijken naar de skyline van Sydney. De Harbour Bridge en Opera House blijven indrukwekkend. Daarna lekker fish en chips gegeten in de haven en toen begonnen de oogjes van C&G toch wat kleiner te worden. Prima eerste dagje in Sydney!

De volgende dag bijtijds afgesproken in de stad (C&G slapen de eerste dagen in hotel) voor een stadswandeling. We krijgen een erg leuke gids (hij zou zo een acteur kunnen worden), alleen praat hij soms wel erg hard. Een paar keer maakte ik de fout om te dicht naast hem te staan. In een kleine 3 uur heeft hij ons een groot gedeelte van Sydney laten zien en wat leuke weetjes verteld. Aan het einde bepaal je als toerist zelf wat de rondleiding je ‘waard’ is en dat is dan zijn inkomsten, erg slim bedacht.

Wanneer je in Sydney bent kun je Bondi Beach natuurlijk niet overslaan, dus zo lagen wij de volgende dag, samen met nog duizenden mensen, heerlijk aan het strand. Het weer was heerlijk, het water was behoorlijk koud…Maar bikkels als we zijn, lieten we ons er niet door weerhouden om een verfrissende duik te nemen! Voor het einde van de middag hadden we een twee uur durende surf-les gepland op een strand verderop. Via een mooie wandeling langs de kust, rennen voor juiste bus naar het strand, waren we net op tijd bij de surfschool. In een groepje van 6 kregen we de basisprincipes uitgelegd. Het lijkt altijd zo makkelijk als die surfdudes op hun plank staan, maar om dat zelf in praktijk te brengen is toch behoorlijk pittig! Het kiezen van de juiste golf, peddelen, op je plank proberen te gaan staan en dan vooral blijven staan. Op het droge was het easy, in het water bijna onmogelijk haha We hebben heel wat zout gehapt, golven over ons heen gekregen, maar uiteindelijk is het toch gelukt om heel even (zonder hulp) te gaan staan en te blijven staan.

Als je in Australië bent moet je toch ook wel kennis maken met de Australische dieren, dus op naar de ‘dierentuin’ Featherdale. In dit toeristische maar mooie natuurpark konden we met z’n allen genieten van heel veel beesten, zoals de kangoeroe, krokodil, wombat, cassowary en natuurlijk op de foto met de koala’s! Dit park heeft een koala sanctuary dus we zagen er erg veel en nu niet een keer alleen maar slapend hihi Omdat vandaag ook de eerste camping-dag van C&G was, moest dit worden gevierd met een BBQ! Zo zaten we ’s avonds heerlijk op de camping te genieten van al het lekkere vlees!

Vanmorgen wakker geworden met een “lang zal ze leven” en een versierde auto. Ook de kaarsjes en het taartje mochten niet ontbreken; weer eens wat anders om jarig te zijn op een warme dag en dit te vieren in je korte broek in plaats van dikke trui. Van Marijn heb ik een sport horloge gekregen, erg gaaf! Ik gebruik hem uiteraard bij het hardlopen en kan hem ook bij het zwemmen uitlezen, dus erg handig en leuk om allemaal bij te houden. Daarnaast wordt werkelijk elke stap, hartslag, stijging gemeten en weet mijn horloge precies wat ik gedaan heb op een dag. Zo krijg ik af en toe de melding dat ik moet bewegen, want mijn horloge vindt dan dat ik te ‘lui’ ben, wat dan weer erg lastig is als je al 3 uur in een auto zit J Van C&G hardloop-oortjes gekregen, dus ik loop tegenwoordig erg flitsend met mijn nieuwe gear over Australische wegen!

Vandaag Oud en Nieuw in Sydney. Van velen hadden we al te horen gekregen dat als je een leuk plekje wilt waar je iets van het vuurwerk kan zien, je er bijtijds bij moet zijn! Dus wij waren om 11 uur al in Sydney centrum, en met ons nog tig duizend anderen. We wisten een plekje te bemachtigen met uitzicht op Harbour Bridge. Onze buren zaten er al vanaf 7 uur ’s ochtends, dus we hadden geluk. Kleedje, eten, natuurlijk taart en drinken, spelletjes, e-readers; van alles hadden we mee en toen begon het lange wachten. In het begin scheen de zon nog behoorlijk fel en zaten we in etappes in de schaduw en de anderen beschermden ons plekje in de zon. Hoe meer de dag vorderde, hoe drukker het werd en na een paar uur werden we al behoorlijk ingebouwd door anderen met ook kleedjes, tentjes, stoeltjes; een gezellige drukte. Rond 16 uur ging het gebied waar wij zaten ‘dicht’ en konden er geen mensen meer bij. Om 21 uur was er het kindervuurwerk, en voor ons een voorproefje op de echte show. En whow, dit was al gaaf, hoe zou het om middernacht zijn?! En ja hoor, het wachten werd beloond; een 12 minuten durende vuurwerkshow met voor ons als hoogtepunt de Harbour Bridge! Zo gaaf om met 1,5 miljoen mensen dit spektakel te mogen aanschouwen! Misschien hebben jullie de filmpjes hiervan al wel op journaal of youtube gezien; anders zeker even kijken, de moeite waard! Na het vuurwerk is het ook direct afgelopen en stromen de mensen richting de bussen/treinen. Rond 2 uur waren we weer terug op de camping en ik vond best vreemd dat voor jullie nog steeds Oudjaarsdag was en jullie al het vuurwerk nog tegoed hadden.

Op nieuwjaarsdag is voor ons de Nieuwjaars duik wel een traditie geworden, dus dat doen we ook in Australië. Op Bondi Beach hadden de Dutchies om 14 uur een Nieuwjaars duik georganiseerd, dus wij erheen. Sta je daar met een groep van ruim 300 uitgedoste Nederlanders op het strand. De Unox mutsen lagen nog bij de douane, dus we moesten het helaas zonder doen. Eerst werd er een foto gemaakt van de hele groep, we weten nog steeds niet wie de fotograaf was en wie überhaupt de leiding had. Veel andere (niet NL) toeristen stonden aan de reling dit te aanschouwen en maakten foto’s van ons en hadden vast het idee van: waar ben ik in beland?! Ik had echt het gevoel dat ik midden in een stadion stond. Trots op ons land, het volkslied met elkaar gezongen en toen begon het aftellen. Er stonden allemaal pionnen klaar richting strand en wij hadden idee dat we via die weg de zee in moesten, maar dat idee had niet iedereen. Toen we bij “1” aanbeland waren liep iedereen als een malle richting zee. Dus zo rende een groep van 300 mensen, zo over alle zonnebaders, handdoeken, schepjes, zandkastelen heen, de zee in. Ik denk dat de zonnebadende mensen die er lagen niet blij waren, maar wij genoten!  Wat een ervaring!

Op 2 januari stonden we vroeg op met z’n vieren; tijd voor onze grote roadtrip. Na een ontbijtsessie en het inpakken konden we onze camping verlaten en gingen we op weg naar Worimi en Hunter Valley. Daar waren we al een keertje eerder geweest, maar het sandboarden gaat nooit vervelen en we hebben met heel veel plezier met z’n allen van de zandduinen gesjeesd. Na een lange tijd rennen, glijden en rollen was het tijd om in Hunter Valley wat wijntjes te proeven. We deden een stel bekende wijnmakers aan, en konden uiteindelijk na een lange maar mooie dag terecht op een goede camping. We sluiten het af met een bezoek aan een drive-in bioscoop voor de film Star Wars – aan het einde was het toch wat knikkebollen, maar het was wel een leuke ervaring om vanuit je autoradio “the force” te horen.

De volgende dag stond er een autorit naar de Blue Mountains op de planning. Ook wij gingen hier nieuw terrein in, en na een rit van ongeveer 2 uur konden we onze ogen verblijden met prachtige vergezichten. Wat een geweldig gebied! We doen een wandeltocht langs een serie watervallen, en lopen tussen klifwanden door met een uitzicht…! Daarnaast zien we een aantal mensen iets doen wat er voor de volgende dag op de planning staat – canyoning. Omdat we vroeg op moeten, gaan we bijtijds naar bed.

Helaas slaat het weer om en brengen we de nacht door met regen. De volgende ochtend is het dan ook wat guur (gelukkig wel droog), maar we stappen dapper om half 7 richting de canyoning office. Gewapend met wetsuits, glijpakken en twee uitstekende gidsen vertrekken we naar Twister en Rocky creek. Wat volgt is een geweldig mooie, lange, soms iet wat spannende tocht door twee canyons. De eerste kloof is vooral gevuld met sprongen, glijbanen en rotspoelen, en ondanks dat het water wat koud is genieten we van de gave tocht. Met de afsluitende sprong van ongeveer 8m hoog gaan we naar de volgende kloof, waarin we veel zwemmen (onder andere een metertje onder water) en waar de muren tientallen meters in de lucht reiken. Aan het einde draaien we om en zoeken we een lunch plek op, en na een zware wandeling de heuvel op komen we vermoeid maar voldaan bij de auto aan. Een onbeschrijfelijk mooie canyon tocht, en heel gaaf om gedaan te hebben! Omdat we dit met z’n allen volbracht hebben volgt ’s avonds een feestmaal – heerlijke pizza’s in een leuke kroeg, onder andere een vrij pittige pizza met kangoeroe!

Aangezien het weer de volgende dag helaas nog steeds een beetje prut is slaan we een aantal uitzichtpunten en kabelbanen over en rijden we een heel eind naar het zuiden – op naar kust! We komen na een dag rijden, rondkijken en koffiedrinken aan in Narooma, waar we neerstrijken op een enorme camping. Het is nogal massaal, en er staan gigantische tentenkampen, onze tentjes vallen echt in het niets, maar desondanks kunnen we genieten van een heerlijke BBQ met veel vlees en goede wijn (dank Hunter Valley). We komen zelfs nog een ASML-collega van Marijn tegen!

Vroeg op – we kijken met z’n allen uit naar de volgende activiteit: snorkelen met zeehonden! Vroeg staan we bij de pier te wachten op de boot, maar helaas is de vertrektijd verzet en waren we 20min te laat…! Enorm balen, maar gelukkig kunnen we (na enigszins paniekerig bellen) nog een plekje bemachtigen op de middag-tour. Met spelletjes, drankjes en chillen brengen we de ochtend door. Nadat een aantal vissersboten terugkomen met verse vangst worden we zelfs beloond op wildlife: pelikanen en een zeehond doen zich tegoed aan de restjes, en roggen van ongeveer 1 meter spanwijdte (!!) zwemmen langs voor onze ogen.

De boot vertrekt uiteindelijk om 13:00, en na een korte tocht in het zonnetje mogen we het water in. Wat een ervaring – overal om je heen op de rotsen liggen zeehonden te chillen, en ze springen vrolijk het water in en zwemmen rondjes terwijl jij tussen ze in ligt! Je kan ze uitgebreid en van heel dichtbij bekijken, en we kunnen er geen genoeg van krijgen! Helaas moeten we na ongeveer 2 uur weer terug naar de kust voor de volgende camping, maar het was een onvergetelijke snorkel-tour.

De een-na-laatste dag alweer, die we besluiten door te brengen in Jervis Bay. Heerlijk krakende zandstranden, azuurblauw water en spelletjes (Junglespeed!). Na een prachtige hang-dag gaan we op zoek naar een lekkere avondmaaltijd om de rondreis af te sluiten. We vinden een BBQ en genieten van heerlijke vis, vlees en proosten op de mooie vakantie.

Na het opstaan en het inpakken van de tent (voor het laatst) maken we een mooie rit langs de kust richting Sydney. We zien een werkend kleine ‘Blowhole’, waar water door de golven omhoog spuit. Het veel grotere blowhole verderop aan de kust werkt helaas niet door verkeerde getijden. Daarna rijden we naar een serie erg mooie uitzichtpunten, eten een lekkere lunch en lopen een stuk langs een rots-strand. Daar moest natuurlijk nog heel eventjes geboulderd worden ;).

Helaas komt aan al het leuks een eind, en veel te snel staan we weer op Sydney afscheid te nemen. We hebben samen kunnen genieten van een prachtige rondreis en vakantie (het filmpje is al in de maak)!

Nadat we C&G hebben afgezet volgde voor ons een lange rit naar het zuiden – Melbourne – omdat daar ons vliegtuig vertrekt. Onderweg trainen we nog wat met hardlopen en zwemmen (horloge testen) en gaan we naar de laatste bezienswaardigheden van Australië. Pinguïns!

Op Philip Island heb je een erg bekende Pinguïn parade, waar ’s avonds rond de 700 van deze kleine (30cm hoge) beestjes het strand op waggelen. Met onze VIP-plekken hebben we prachtig uitzicht op dit tafereel, en we kijken onze ogen uit naar al deze schattig beestjes.

Na een nacht op een soort truckstop-camping achter een Caltex-tankstation gaan we nog richting een mooi natuurpark: Wilsons Promontory. Het begint wat regenachtig, maar gelukkig is het droog tijdens onze tocht naar de top van een lokale berg. We hebben geweldig uitzicht over de omgeving!

De laatste daagjes is het inpakken geweest (uitgezonderd 1 heerlijk feestmaal in Melbourne city om de reis af te sluiten). De tassen staan klaar, de auto is bijna schoon, en wij hebben zin in nieuwe avonturen in Nieuw-Zeeland!

Australië was geweldig – boven verwachtingen mooi en indrukwekkend!

P.S. Voor de mensen die het niet hadden gezien, er is een nieuw filmpje online, en de laatste van Australië is bijna klaar.